A
Agaş – Ağaç.
Akay – Erkek. (Olgunluk çağına gelmiş)
Ald – Ön ( Yön belirtmek) Aldına tüşmek. Bir işe öncü olmak. Ön tarafta olmak
Anavu – O. (İşaret) Ordaki
Anter – Entari.
Apakay – Kadın. (Olgunluk çağına gelmiş)
Aruv – İyi.Güzel.
Aş – Yemek
Aşuv – Sinir.Öfke. Kızgınlık.
Aşa – Ye.
Aş kamır – Hamur mayası
Aşşı – Acı
Avur – Ağır.
Avuşturmak – Aktarmak.
Avuş – Avuç
Avuzbav – Çuval ağzı bağlamak için kullanılan bağ. İp.
Ayt – De / Söyle. (Aytmak- Demek / Söylemek)
Aydamak – Sürmek.(Çobanın sürüsüne hayvanları katmak) Aracı Hareket ettirmek.
Aylandırmak – Çevirmek. Aşmak.
Azbar – Çitle çevrili ahır avlusu
B
Baqa – Kurbağa
Baqalay – Emeklemek
Bala – Çocuk.
Balaban – Büyük.
Balşıbın – Balkurt – Balarısı
Bay – Zengin. ( Varlıklı kişilerin isminin peşinden söylenir. (Örn: Hasan Bay)
Bayla – Bağlamak.
Ber – Ver.
Bike – Hanım.
Bırevü – Birisi.
Bız – Tığ. ( Bız’ ın ı harfi i ile ı arasında bir ses tonu ile okunur.)
Bo – Bu. (İşaret)
Bokşa – Bohça.
Bogan = Bolgan – Olmuş.
Bosaga – Kapı eşiği
Buğak – Sis.Buğu
Buydak – Ergen .Bekar
Boydak – Tek başına. Eli boş.
Bö – Korkutmak için söylenen –öcü- kelimesinin yerine söylenir.
Börü – (Bkz. Kaşgır) Kurt
C
Calın – Yalın.
Calınma – iş bitirmek için yapılan davranış-yalakalık
Calman – Yaygın. Geniş.
Carık – Aydınlık. = Yarık
Cap – Kapat. ört.
Capalak – Lapa lapa. ( Kar yağışı)
Cargamak – hızlı gitmek
Carkaş – Kıymık
Cartı – Eski
Caş – Genç
Cavmak – Yağmak
Cavla – İmalı konuşmak.
Cavluk – Baş örtüsü. Yazma = Mendil.
Cavun – Yağmur
Cay – Ser.
Caymak – Sermek.
Cel beşik – Salıncak.
Cengil – Hafif
Cengiy – Yenge
Cer – Yer.
Cılamak – Ağlamak
Cılan – Yılan
Cel – Yel. Rüzgar.
Cıg – ılmak- – Yık-ılmak.
Cılınmak – Isınmak
Cıllı – Sıcak
Cılış – Yaklaş.
Cırt – Yırt.
Cırtık – Yırtık.
Cıyıl – Toplan
Cıyım – Yığın
Cıyın – Dernek. ( İnsanların bir amaç için bir araya toplanması)
Ciber – Bırak. Gönder. ( Bkz.Taşla)
Cibidi – Islanmak. Yumuşamak
Cigit – Yiğit.
Cinapet – Cünüp.Gusul abdesti alması gereken.
Cinasır –
Cip – İp.
Ciyren – Tiksinti. İğrenti.
Ciyrenmek – Tiksinmek.
Coklamak – Ziyaret etmek
Col – Yol
Corgama – Yorum yapmak
Coyt – Kaybet.
Coytmak – Kaybetmek
Cuka – Yufka ekmek.
Cum – Yum.
Cuv – Yıka.
Cuvmak – Yıkamak
Cuvguş – Bulaşık bezi.Bulaşık süngeri.
Cuvur – Koş.
Cür – Yürü
Cürmek – Yürümek
Cürset – Yürüt.
D
Daday – Abla
Degirmi – Beyaz tülbent.
Dolak – Atkı. Boyunbağı.
E
Egeşi – Alay.
Egeşmek – Alaya almak
Egme – Heybe
Ekevü – İkisi.
Eki – İki ( 2 sayısı)
Emşek – Meme.
Endi – Artık.Gayri.
Enki – Eğil.
Erte – Erken.
F
Fişkek – Yayık yaymada kullanılan sopa.
G
Gecgere – Gezgere
Gübü – Yayık . (Dik şekildeki )
İ
İşdan – İç çamaşır. İç don
K
Kalış – Orak
Kamır – Hamur.
Kara – Bak. (kara mak- Bakmak
Karbız – Karpuz.
Kargamak – İntizar etmek
Karaltı – Ev.Dam.Bina
Kartakay – Dede (Yaşlı erkekler için)
Kart – Yaşlı.
Kartiy – Nene (Yaşlı kadınlar için)
Kartıp – Patates.
Kaşgır – Kurt.
Kayda – Nereye.
Kayerde – Nerede.
Kaydan – Nereden.
Kaysı – Hangisi.
Kayra – Bileğ. (Kayramak- Bileğilemek
Kaytmak – Dönmek. (Gidilen bir yerden geri gelmek
Kel – Gel. ( Kelmek-Gelmek)
Kerek – Gerekli.Lazım.
Keş – Geç. ( Bir yerden bir yere / Karşıdan karşıya gibi)
Keliyatır – Geliyor.
Keniş – Geniş
Ketertmek – Tıraş olmak
Kıdır – Ara. ( Kıdırmak-Aramak)
Kırgıy – Atmaca (kuş)
Kımırska – Karınca
Kısga – Kısa
Kışırtkan – Isırgan otu. = Kaşındıran (Vücuda sürülünce kaşıntı veren bir Bitki)
Kıygaşa – Bişi. ( Yağda kızarmış hamur. Gelenkesel yemeklerimizden)
Kiyev – Damat . Güveği
Koltava – Köz tavası
Kona – üzerinde yemek yenilen kısa ayaklı masa
Kopka – Kova.
Kora – Bahçe. Avlu.Çevrili mülk
Koranta – Aile halkı. (Çoluk-çocuk ve diğerlerinden oluşan kalabalık)
Koraz – Horoz.
Kotlan – Ocak. Evlerin içinde veya dışında çamurdan yapılmış .
Koyan – Tavşan. ( Hayvan)
Köbete – Geleneksel yemeklerimizden birisi.
Köletke – Gölge.
Köz – Göz. (ö harfi o ile ö arasında bir ses.)
Köp – Çok. (ö harfi o ile ö arasında bir ses.)
Köpür – Köprü
Kuman – İbrik.
Kuv – Kov.
Kuvan – Sevin. -mak/ mek
Küntabak – Ayçiçeği. (Bitki)
Küye – İs.
Küyemek – Bayılmak
Kün – Gün . (ü harfi u ile ü arasında bir ses.)
L
Lesger – Bel. (Bahçıvan aleti)
Legelek – Leylek (hayvan)
Elegen – Leğen
M
Mağraşmak – koyun-kuzu meleşmesi
Maktan – Öğün, gurur duy.
Maktanmak – Öğünmek
Man(g)nay – Alın.
Marama – Bayanların genelde namazda kullandıkları bir başörtüsü
May – Yağ. (Gıda maddesi)
Mına – İşte. (İşaret)
Mısgıl – Alay.( Bir işi yada kişiyi taklit ederek alaya alma) mısqıllamak
Mışık – Kedi
Min – Binmek.
Mögedek – Fayton. At arabası.
Moşak – Boncuk.
Moysa – Boyunduruk
Mugaymak – Gücenmek
N
Neday – Neye benzer. Nasıl
Nege – Neye
Nişün – Ne için
O
Od – Ateş.
Oklav – Oklava
Oraza – Oruç. Ramazan.
Os – Terbiye.(Genelde et gibi yiyeceklerin pişmeye hazırlanması)
Oşa – mak – Benze – mek
Oz – Geç.
Ozmak – Geçmek.
Ozgarmak – Uğurlamak. Savuşturmak.
Ö
Öbere – Obur
Ödür – Zulüm-İşkence
Ötmek – Ekmek (ö harfi o ile ö arasında bir ses.)
Ös – Boy vermek. Büyümek.
Öşek – Dedikodu
Öz – Ben (Men)
P
Peşkır – Havlu
Pıta – mak – Buda – mak
Pürlenmek – Tomurcuklanmak
Pürşüklenmek – Tomurcuklanmak..
Pürşüklü – Havuç
S
Sabiy – Bebek. ( Sabiy Bala =Ergenliğe gelmemiş çocuklar için)
Sagın-mak – Özlemek. = Korumak
Sal – (Bkz. Taşla / Ciber )
Savut – Kap, kacak. ( Mutfak malzemeleri)
Sekirmek – hoplamak.Zıplamak
Ser nik – Kibrit
Sındır – Kır. (Kırmak)
Sındırma – Kırma ( ma- olumsuzluk emir eki)
Sıpra – Sofra.
Sıtma – Kırma (Pişirmek için yumurta kırma )
Sıypa – Okşa.
Sızgır – mak- – Islık – çalmak-
Silgı – Atkı.Yazmadan büyükçe baş örtüsü.
Siy-mek. – İşemek / Çiş yapmak.
Siyrek – Seyrek
Sora – Sor.
Sundurma – Balkon
Sozumak – ayakta dikelmek.
Suvuk – Soğuk. (Havanın soğuk olması)
Süyeg – Kemik.
Süyem – Karış.
Süygü – Sevgi. Aşk.
Süygülü – Sevgili. Aşık olunan.
Ş
Şalükün – Ökçeli kadın ayakkabısı.
Şalabaş – Ucu yanmış korlu ağaç
Şalaş – Bağ evi.= Kelik
Şalgı – Saz. (Müzik aleti) = Tırpan
Şalkama – Ayran.
Şana – Kışın karda kaymaya yarayan kızak aleti.
Şay – Çay = Dere / Çay = İçecek maddesi
Şaynik – Demlik.
Şekirdek – Çekirdek.
Şeşek – Çiçek.
Şeşme – Çeşme.
Şıbık – Sarma sigara
Şıbın – Sinek.
Şıbırtı – Damla.
Şıg – Çık.
Şırak – 1- Işık.Lamba. 2.Düğünlerde eğlence amacıyla yapılan karbon
kağıdı,elma veya patates veya soğan ‘dan yapılan bir kukla
Şiberek – Geleneksel yemeklerimizden birisi
Şigit – Çiğit.
Şinatiy – Serçe parmak
Şipşe – Civciv.
Şımtımak – Çimdik atmak
Şekmen – Ceket.
Şomaşa – Zelve. (Boyunduruğun bir parçası.)
Şot – Keser.
Şöküş – Çekiç.
Şömüş – Kepçe.Çömçe.
Şoşka – Domuz =Domuz yavrusu.
Şul – Kilim
Şuval – Çuval
Şündü – Şimdi.
Şörten – Çörten.
T
Tan(q)nay – Damak
Tap – Bul.
Tapmak – Bulmak.= Çocuk dünyaya getirmek.
Taşla – İndir.Koy.Bırak.( Bkz. Ciber / Sal )
Tayak – Değnek. Sopa
Tegenek – Diken
Terbet – Salla
Tımbıldamak – Oynamak
Tıranşık – Azıcık.
Tırmen – Değirmen.
Tışarga – Dışarıya
Tızık – Diz çök
Til – Dil.
Tile-mek- – Dile-mek.
Tiy – mek – Dokun – mak
Tiş – Rüya. (Bkz.Tüş)
Tiyrevüş – Firkete. Çatal İğne
Tokta – Dur.Bekle.
Tonama – Bahşiş alma
Torgay – Serçe kuşu.
Totay – Abla
Toy – Düğün = Eğlence.
Toymak – Doymak.
Tonkay – Devril / Yat
Töbe – Tepe. Uç. En üst.
Tur – mak – Kalk. -mak
Tuv – Doğ. (Kün Tuvmak / Güneşin doğması gibi)
Tuvadak – Akılsız
Tuvar – Sığır sürüsü
Tuvul – Değil.
Tuy – Duy.İşit.
Tük – Kıl.
Tüpse – Saksı.
Tüş – Rüya (Bkz.Tiş)
Tüş – mek – Düşmek.İnmek.
Tüyük – Ezik. Dövülmüş.
Tüşün – mek – Düşün – mek
U
Ur – Vur.
Urba – Giyecek.Elbise
Urgan – Kalın ip.
Urşuk – İp eğirmek için kullanılır.
Uyutku – Yoğurt mayası.
Ü
Üner – Hüner. Maharet.
Üş – Üç. ( 3 Sayısı )
Üy – Ev. İkamet.
Üyrenmek – Öğrenmek.
Üylenmek – Evlenmek
Y
Yalma – Utanmak
Yigirmi – Yirmi. ( 20 Sayısı )
Yuku – Uyku
Yukla -mak – Uyu -mak